1) Κυριακή Δερέμπεη ένα νέο κορίτσι, με μεγάλο ταλέντο στην μουσική, πως ξεκίνησε όλο αυτό;
Ο χαρακτηρισμός «ΜΕΓΑΛΟ ΤΑΛΕΝΤΟ» θεωρώ πως είναι έννοια υποκειμενική. Δεν θεωρώ τον εαυτόν μου μεγάλο ταλέντο, πάντως σας ευχαριστώ για τον χαρακτηρισμό σας. Απλά κάνω αυτό που αγαπώ από μικρό παιδί, αυτό που από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου με εκφράζει και με κάνει να αισθάνομαι όμορφα και γεμάτα. Όλα ξεκίνησαν από τους ήχους (βυζαντινής) που άκουγα από τον παππού μου, ο οποίος υπήρξε καθηγητής Βυζαντινής μουσικής. Και ακολούθως ήρθε η στήριξη από τους γονείς μου που αφουγκράστηκαν από πολύ νωρίς τα θέλω και την επιθυμία να ασχοληθώ με τη μουσική και με ότι αυτό συνεπάγεται…Ωδεία, εκμάθηση οργάνων, χορωδία, οτιδήποτε θα μου έκανε καλό στην μετέπειτα πορεία μου στην μουσική. Και τους ευγνωμωνώ πολύ γι΄αυτό.
2) Πιο ήταν το ερέθισμα ώστε να ασχοληθείς με αυτό το ιδιαίτερο μουσικό όργανο;
Μαθαίνω από ηλικία 5 ετών πιάνο, σαντούρι, στα 12 ξεκίνησα μαθήματα στο μπουζούκι και αργότερα στο ούτι. Αυτό όμως το όργανο που με εκφράζει περισσότερο είναι το σαντούρι. Πραγματικά είναι ένα ιδιαίτερο όργανο που τα τελευταία όμως χρόνια βρίσκει πολλούς μουσικούς να θέλουν να εκφράζονται μέσα από αυτό. Ο ήχος, αυτός ο μελωδικός του ήχος αποτέλεσε και το ερέθισμα να έτσι ώστε να τολμώ να πω, πως αποτελεί προέκταση των χεριών μου, να αποτελεί καταφύγιο για μένα, διότι μέσα από αυτό εκφράζομαι, εκτονωνομαι, βγάζω κάθε στιγμή τα συναισθήματά μου. Ναι, έτσι ακριβώς εκτός από την καθορισμένη ώρα που κάνω μάθημα με τον δάσκαλό μου, αν κάποια στιγμή αισθάνομαι άσχημα πηγαίνω στο σαντουράκι μου και παίζω, προσπαθώ να βγάζω δικές μου μελωδίες και αυτό με κάνει να νιώθω υπέροχα.
3) Τι ονειρεύεται η Κυριακή για το μέλλον;
Η Κυριακή δεν είναι άνθρωπος της υπερβολής αλλά και ούτε του μετρίου. Αυτά που μέσα μου βαθιά προσδοκώ είναι πάνω από όλα να μη στερηθώ αυτούς που αγαπώ. Θέλω να κάνω μία αξιοπρεπή πορεία στη μουσική, να τιμήσω το όνομα του μπαμπά μου, να είναι περήφανος όχι επειδή θα έχει μία επιτυχημένη, ίσως και διάσημη κόρη, αλλά επειδή θα έχει δώσει στην κοινωνία ένα ακόμη καλό παιδί.
4) Ποια είναι τα σπουδαιότερα πράγματα που έχεις κάνει μουσικά;
Θεωρώ πως δεν έχω κάνει ακόμη κάτι πολύ σπουδαίο όσον αφορά την μουσική μου πορεία. Αφού όμως θέσατε το ερώτημα αυτό θα σας πω ότι σπουδαίο για μένα είναι το γεγονός ότι από τα 12 μου χρόνια, είχα την τύχη να πάρω συμβουλές από σημαντικούς μουσικούς, τραγουδιστές και να «μαθητεύσω» στο πλευρό καταξιωμένων ανθρώπων, στο είδος που εκπροσωπούν, στη μουσική που αγαπώ.
5) Η οικογένεια τι θέση έχει στην ζωή σου; Και πόσο μακρινό όνειρο είναι η δημιουργία της δικής σου οικογένειας;
Η Οικογένεια για μένα παίζει πρωταρχικό ρόλο στη ζωή μου. Θεωρώ το Α και το Ω στη ζωή μου είναι οι γονείς μου, οι συμβουλές, τα εφόδια με τα οποία με οπλίσανε. Φυσικά όπως κάθε κοπέλα ονειρεύεται να αποκτήσει μία όμορφη οικογένεια, μία οικογένεια όμοια με αυτή στην οποία μεγάλωσα. Είμαι λίγο παραδοσιακή όσον αφορά αυτό το θέμα. Καλή η καριέρα αλλά δεν ανταλλάσσεται με μία όμορφη οικογένεια με πολλά παιδάκια με παππούδες και γιαγιάδες. Βέβαια είμαι πολύ μικρή ακόμη για ένα τέτοιο άλμα, πρέπει να αισθανθώ έτοιμη να αφοσιωθώ να μπορώ να σταθώ άξια για έναν τόσο σπουδαίο και ιερό ρόλο. Αλλά δεν το κρύβω, νομίζω θα αισθανθώ άβολα και αμήχανα τη στιγμή που θα έρθει κάποιος (ο μέλλον σύζυγος) να με πάρει από την αγκαλιά της μαμάς και του μπαμπά, από το σπίτι που μεγάλωσα σε ένα νέο σπιτικό. Ό,τι είναι να γενεί ας γενεί με το καλό, με τιμή και δόξα, όπως αρμόζει σε ένα κορίτσι που μεγάλωσε με ορισμένες αρχές που ίσως να φαντάζουν σε κάποιους »σύγχρονους» Νεοέλληνες, ως ντεμοντέ
6) Πόσο εύκολα μπορείς να αντεπεξέλθεις στους δύσκολους καιρούς που διανύουμε; Επιβιώνει εύκολα ένας μουσικός μόνο από την άσκηση του επαγγέλματός του;
Σαφώς και η κατάσταση δεν είναι και τόσο ευνοϊκή για τους καλλιτέχνες, αλλά αυτό νομίζω είναι γενικό. Η οικονομική κρίση και πόσο μάλλον ο ανταγωνισμός δυσκολεύουν την κατάσταση. Εγώ είμαι της θεωρίας, πως χίλιοι καλοί χωράνε. Τίποτα και κανένας που αξίζει, που δουλεύει σκληρά , δεν χάνεται. Έμαθα από την οικογένειά μου να αγωνίζομαι και πως τίποτε, ποτέ δεν μας χαρίζεται. Απαιτείται ΑΓΩΝΑΣ, ΑΓΩΝΑΣ, ΑΓΩΝΑΣ. Όσο για το αν ένας μουσικός μπορεί να επιβιώσει από το επάγγελμά του, θα ήθελα να σας πω την ταπεινή μου άποψη. Συμβαίνει σίγουρα κάποιες φορές, όχι πάντα. Είναι καθαρά θέμα τύχης, στιγμής, πολλών καταστάσεων. Εγώ προσωπικά δεν θεωρώ πως θα ζήσω, από την μουσική γιατί απλά εγώ είμαι άλλης φιλοσοφίας…δεν θέλω να ζω από την μουσική, θέλω να ζω για την μουσική. Το πτυχίο είναι βραχιόλι στο χέρι κάθε ανθρώπου.
7) Θα άφηνες ποτέ την Ελλάδα για μια καριέρα στο εξωτερικό αν σου δινόταν η ευκαιρία;
Την Πατρίδα μου δεν θα την εξαργύρωνα με καμία καριέρα σε ένα άλλο κράτος του εξωτερικού. Εδώ είναι ο τόπος μου και εδώ θα παλέψω με όλο το κόστος. Διότι σήμερα στην Ελλάδα μας δδεν είναι ο δρόμος των νέων σπαρμένος με ρόδα αλλά με αγκάθια. Και να σας πω κάτι στην γλώσσα μας…αυτή είναι η μαγκιά να μπορείς να κάτσεις εδώ, τώρα που η Πατρίδα δοκιμάζεται και να παλέψεις. Αυτό που μου έμαθε η μανούλα μου είναι να παλεύουμε γι΄αυτό που λένε μία στις χίλιες. Θα πήγαινα στο εξωτερικό μονάχα να συνεχίσω τις σπουδές μου και μετά θα επέστρεφα. Αυτό είναι στα μελλοντικά μου σχέδια.
8) Τι σχέση έχεις με το διαδίκτυο και πόσο σε βοηθάει στην επαφή σου με τους θαυμαστές σου;
Οι άνθρωποι με τους οποίους επικοινωνώ ή είναι μέλη στις σελίδες μου θεωρώ πως είναι φίλοι ή βρήκαν ενδιαφέρον αυτό που κάνω. Δεν νομίζω ότι έχω κάνει σπουδαία πράγματα για να έχω θαυμαστές. Το διαδίκτυο είναι εργαλείο για την προώθηση της δουλειάς κάποιου αλλά και μέσο επικοινωνίας. Σαφώς και βοηθάει πολύ στο να γνωρίζεις κάτι παραπάνω από το στενό οικογενειακό και φιλικό περιβάλλον.
9) Θα κλείσουμε την συνέντευξη με κάτι δικό σου;
Η Ελλάδα μας αιμορραγεί, ψυχορραγεί, αργοπεθαίνει αλλά κάτι, μία ανώτερη δύναμη θα της ξαναδώσει πνοή, θα την βοηθήσει να επανέλθει, να πατήσει στα πόδια της και να ξαναβρεί την χαμένη της αίγλη. Όλοι οι έλληνες ζούμε, παλεύουμε γι΄αυτήν την Άγια στιγμή. Εύχομαι η Ανάσταση να έρθει νωρίτερα φέτος
Ο χαρακτηρισμός «ΜΕΓΑΛΟ ΤΑΛΕΝΤΟ» θεωρώ πως είναι έννοια υποκειμενική. Δεν θεωρώ τον εαυτόν μου μεγάλο ταλέντο, πάντως σας ευχαριστώ για τον χαρακτηρισμό σας. Απλά κάνω αυτό που αγαπώ από μικρό παιδί, αυτό που από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου με εκφράζει και με κάνει να αισθάνομαι όμορφα και γεμάτα. Όλα ξεκίνησαν από τους ήχους (βυζαντινής) που άκουγα από τον παππού μου, ο οποίος υπήρξε καθηγητής Βυζαντινής μουσικής. Και ακολούθως ήρθε η στήριξη από τους γονείς μου που αφουγκράστηκαν από πολύ νωρίς τα θέλω και την επιθυμία να ασχοληθώ με τη μουσική και με ότι αυτό συνεπάγεται…Ωδεία, εκμάθηση οργάνων, χορωδία, οτιδήποτε θα μου έκανε καλό στην μετέπειτα πορεία μου στην μουσική. Και τους ευγνωμωνώ πολύ γι΄αυτό.
2) Πιο ήταν το ερέθισμα ώστε να ασχοληθείς με αυτό το ιδιαίτερο μουσικό όργανο;
Μαθαίνω από ηλικία 5 ετών πιάνο, σαντούρι, στα 12 ξεκίνησα μαθήματα στο μπουζούκι και αργότερα στο ούτι. Αυτό όμως το όργανο που με εκφράζει περισσότερο είναι το σαντούρι. Πραγματικά είναι ένα ιδιαίτερο όργανο που τα τελευταία όμως χρόνια βρίσκει πολλούς μουσικούς να θέλουν να εκφράζονται μέσα από αυτό. Ο ήχος, αυτός ο μελωδικός του ήχος αποτέλεσε και το ερέθισμα να έτσι ώστε να τολμώ να πω, πως αποτελεί προέκταση των χεριών μου, να αποτελεί καταφύγιο για μένα, διότι μέσα από αυτό εκφράζομαι, εκτονωνομαι, βγάζω κάθε στιγμή τα συναισθήματά μου. Ναι, έτσι ακριβώς εκτός από την καθορισμένη ώρα που κάνω μάθημα με τον δάσκαλό μου, αν κάποια στιγμή αισθάνομαι άσχημα πηγαίνω στο σαντουράκι μου και παίζω, προσπαθώ να βγάζω δικές μου μελωδίες και αυτό με κάνει να νιώθω υπέροχα.
3) Τι ονειρεύεται η Κυριακή για το μέλλον;
Η Κυριακή δεν είναι άνθρωπος της υπερβολής αλλά και ούτε του μετρίου. Αυτά που μέσα μου βαθιά προσδοκώ είναι πάνω από όλα να μη στερηθώ αυτούς που αγαπώ. Θέλω να κάνω μία αξιοπρεπή πορεία στη μουσική, να τιμήσω το όνομα του μπαμπά μου, να είναι περήφανος όχι επειδή θα έχει μία επιτυχημένη, ίσως και διάσημη κόρη, αλλά επειδή θα έχει δώσει στην κοινωνία ένα ακόμη καλό παιδί.
4) Ποια είναι τα σπουδαιότερα πράγματα που έχεις κάνει μουσικά;
Θεωρώ πως δεν έχω κάνει ακόμη κάτι πολύ σπουδαίο όσον αφορά την μουσική μου πορεία. Αφού όμως θέσατε το ερώτημα αυτό θα σας πω ότι σπουδαίο για μένα είναι το γεγονός ότι από τα 12 μου χρόνια, είχα την τύχη να πάρω συμβουλές από σημαντικούς μουσικούς, τραγουδιστές και να «μαθητεύσω» στο πλευρό καταξιωμένων ανθρώπων, στο είδος που εκπροσωπούν, στη μουσική που αγαπώ.
5) Η οικογένεια τι θέση έχει στην ζωή σου; Και πόσο μακρινό όνειρο είναι η δημιουργία της δικής σου οικογένειας;
Η Οικογένεια για μένα παίζει πρωταρχικό ρόλο στη ζωή μου. Θεωρώ το Α και το Ω στη ζωή μου είναι οι γονείς μου, οι συμβουλές, τα εφόδια με τα οποία με οπλίσανε. Φυσικά όπως κάθε κοπέλα ονειρεύεται να αποκτήσει μία όμορφη οικογένεια, μία οικογένεια όμοια με αυτή στην οποία μεγάλωσα. Είμαι λίγο παραδοσιακή όσον αφορά αυτό το θέμα. Καλή η καριέρα αλλά δεν ανταλλάσσεται με μία όμορφη οικογένεια με πολλά παιδάκια με παππούδες και γιαγιάδες. Βέβαια είμαι πολύ μικρή ακόμη για ένα τέτοιο άλμα, πρέπει να αισθανθώ έτοιμη να αφοσιωθώ να μπορώ να σταθώ άξια για έναν τόσο σπουδαίο και ιερό ρόλο. Αλλά δεν το κρύβω, νομίζω θα αισθανθώ άβολα και αμήχανα τη στιγμή που θα έρθει κάποιος (ο μέλλον σύζυγος) να με πάρει από την αγκαλιά της μαμάς και του μπαμπά, από το σπίτι που μεγάλωσα σε ένα νέο σπιτικό. Ό,τι είναι να γενεί ας γενεί με το καλό, με τιμή και δόξα, όπως αρμόζει σε ένα κορίτσι που μεγάλωσε με ορισμένες αρχές που ίσως να φαντάζουν σε κάποιους »σύγχρονους» Νεοέλληνες, ως ντεμοντέ
6) Πόσο εύκολα μπορείς να αντεπεξέλθεις στους δύσκολους καιρούς που διανύουμε; Επιβιώνει εύκολα ένας μουσικός μόνο από την άσκηση του επαγγέλματός του;
Σαφώς και η κατάσταση δεν είναι και τόσο ευνοϊκή για τους καλλιτέχνες, αλλά αυτό νομίζω είναι γενικό. Η οικονομική κρίση και πόσο μάλλον ο ανταγωνισμός δυσκολεύουν την κατάσταση. Εγώ είμαι της θεωρίας, πως χίλιοι καλοί χωράνε. Τίποτα και κανένας που αξίζει, που δουλεύει σκληρά , δεν χάνεται. Έμαθα από την οικογένειά μου να αγωνίζομαι και πως τίποτε, ποτέ δεν μας χαρίζεται. Απαιτείται ΑΓΩΝΑΣ, ΑΓΩΝΑΣ, ΑΓΩΝΑΣ. Όσο για το αν ένας μουσικός μπορεί να επιβιώσει από το επάγγελμά του, θα ήθελα να σας πω την ταπεινή μου άποψη. Συμβαίνει σίγουρα κάποιες φορές, όχι πάντα. Είναι καθαρά θέμα τύχης, στιγμής, πολλών καταστάσεων. Εγώ προσωπικά δεν θεωρώ πως θα ζήσω, από την μουσική γιατί απλά εγώ είμαι άλλης φιλοσοφίας…δεν θέλω να ζω από την μουσική, θέλω να ζω για την μουσική. Το πτυχίο είναι βραχιόλι στο χέρι κάθε ανθρώπου.
7) Θα άφηνες ποτέ την Ελλάδα για μια καριέρα στο εξωτερικό αν σου δινόταν η ευκαιρία;
Την Πατρίδα μου δεν θα την εξαργύρωνα με καμία καριέρα σε ένα άλλο κράτος του εξωτερικού. Εδώ είναι ο τόπος μου και εδώ θα παλέψω με όλο το κόστος. Διότι σήμερα στην Ελλάδα μας δδεν είναι ο δρόμος των νέων σπαρμένος με ρόδα αλλά με αγκάθια. Και να σας πω κάτι στην γλώσσα μας…αυτή είναι η μαγκιά να μπορείς να κάτσεις εδώ, τώρα που η Πατρίδα δοκιμάζεται και να παλέψεις. Αυτό που μου έμαθε η μανούλα μου είναι να παλεύουμε γι΄αυτό που λένε μία στις χίλιες. Θα πήγαινα στο εξωτερικό μονάχα να συνεχίσω τις σπουδές μου και μετά θα επέστρεφα. Αυτό είναι στα μελλοντικά μου σχέδια.
8) Τι σχέση έχεις με το διαδίκτυο και πόσο σε βοηθάει στην επαφή σου με τους θαυμαστές σου;
Οι άνθρωποι με τους οποίους επικοινωνώ ή είναι μέλη στις σελίδες μου θεωρώ πως είναι φίλοι ή βρήκαν ενδιαφέρον αυτό που κάνω. Δεν νομίζω ότι έχω κάνει σπουδαία πράγματα για να έχω θαυμαστές. Το διαδίκτυο είναι εργαλείο για την προώθηση της δουλειάς κάποιου αλλά και μέσο επικοινωνίας. Σαφώς και βοηθάει πολύ στο να γνωρίζεις κάτι παραπάνω από το στενό οικογενειακό και φιλικό περιβάλλον.
9) Θα κλείσουμε την συνέντευξη με κάτι δικό σου;
Η Ελλάδα μας αιμορραγεί, ψυχορραγεί, αργοπεθαίνει αλλά κάτι, μία ανώτερη δύναμη θα της ξαναδώσει πνοή, θα την βοηθήσει να επανέλθει, να πατήσει στα πόδια της και να ξαναβρεί την χαμένη της αίγλη. Όλοι οι έλληνες ζούμε, παλεύουμε γι΄αυτήν την Άγια στιγμή. Εύχομαι η Ανάσταση να έρθει νωρίτερα φέτος